ΗΛΙΑΣ ΣΙΔΕΡΗΣ – ΕΝΑΣ ΠΟΥΛΑΚΙΑΣ – ΑΘΗΝΑ

Ενας «πουλάκιας» αναπολεί κατά την διάρκεια της πανδημίας

Η επαφή με τη φύση ήταν πάντοτε μια ανάγκη μου. Γι΄αυτό, συμπεραίνω τώρα, στην όγδοη

Δεκαετία μου, ασχολήθηκα με σπορ ή hobbies που με έφερναν σε επαφή μαζί της, όπως σκι, τένις, ψάρεμα πέστροφας, ιστιοπλοϊα ανοικτής θαλάσσης, ιστιοσανίδα, ελεύθερο camping.

Τώρα, με την πανδημία και την «κλεισούρα», για να διασκεδάσω λίγο, άρχισα να αναπολώ και να ψάχνω στο (μικρό σχετικά) φωτογραφικό μου αρχείο να βρω φωτογραφίες σχετικές με παλιές εξορμήσεις. Πάντοτε ήθελα να ασχοληθώ με τη φωτογραφία «σοβαρά», αλλά αυτό έγινε από το 2015 και έπειτα. Ορόσημο στην εξέλιξή μου σε «πουλάκια» αποτέλεσε η γνωριμία μου με  τον, κατά τη γνώμη μου, καλύτερο Ελληνα οδηγό για αυτό που λέμε wildlife photography,  Χρήστο Βλάχο, τον Μάρτιο του 2016.

Εχω συμμετάσχει σε μερικές από τις φωτογραφικές εξορμήσεις που έχει οργανώσει ο Χρήστος και

Μπορώ να πω, χωρίς επιφυλάξεις, ότι αυτές οι εξορμήσεις αποτελούν τις καλλίτερες μου αναμνήσεις από τις φωτογραφικές μου δραστηριότητες. Ειδικά, δύο είναι οι πιο έντονα χαραγμένες στη μνήμη μου: Κερκίνη και Εβρος, και οι δύο Γενάρη μήνα, διαφορετικό έτος. Οι δύο αυτοί προορισμοί προσφέρουν τα πάντα που ένας φωτογράφος φύσης θα ήθελε να βρεί. Κυρίως μοναδικά τοπία και πολλά είδη πτηνών και ζώων. Να σημειώσω ότι η συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία ετών του Χρήστου είναι παράγοντες που οδηγούν στην καλλίτερη δυνατή αξιοποίηση του διαθέσιμου χρόνου για φωτογράφηση.

Ξαναβλέπω, λοιπόν,  τα καρέ που πήρα και ξαναζώ, νοητικά, την εμπειρία της εκδρομής. Βέβαια, μία φωτογραφική εξόρμηση, για είναι ολοκληρωμένη χρειάζονται δυό πραγματάκια ακόμη.

Ένα αξιοπρεπές μέρος για ύπνο και καλό φαγητό. Ο Χρήστος γνωρίζει που θα θα βρει.